„Strefa zmiany” w najnowszym numerze „Zwierciadła” w tekście Karoliny Morelowskiej-Siluk, Smak zmiany. Jak radzić sobie ze zmianami, które są niezbędne w życiu i są warunkiem naszego rozwoju…
Czytajcie w świątecznym numerze Zwierciadła 4/ 2020. Dziękujemy pani Karolinie za interesującą rozmowę.
Przyczynek do statystyki
Na stu ludzi
wiedzących wszystko lepiej
-pięćdziesięciu dwóch;
niepewnych każdego kroku
-prawie cała reszta;
gotowych pomóc,
o ile nie potrwa to długo
-aż czterdziestu dziewięciu;
dobrych zawsze,
bo nie potrafią inaczej
-czterech, no może pięciu;
skłonnych do podziwu bez zawiści
-osiemnastu;
żyjących w stałej trwodze
przed kimś albo czymś
-siedemdziesięciu siedmiu;
uzdolnionych do szczęścia
-dwudziestu kilku najwyżej;
niegroźnych pojedynczo,
dziczejących w tłumie
-ponad połowa na pewno;
okrutnych,
kiedy zmuszą ich okoliczności
-tego lepiej nie wiedzieć nawet w przybliżeniu;
mądrych po szkodzie
-niewielu więcej
niż mądrych przed szkodą;
niczego nie biorących z życia oprócz rzeczy
-czterdziestu,
chociaż chciałabym się mylić;
skulonych, obolałych
i bez latarki w ciemności
-osiemdziesięciu trzech
prędzej czy później;
godnych współczucia
-dziewięćdziesięciu dziewięciu;
śmiertelnych
-stu na stu.
Liczba, która jak dotąd nie ulega zmianie.
Wisława Szymborska
Trochę dziś żartujemy, ale to dlatego, że bardzo doceniamy poczucie humoru i jego wpływ na to, jak radzimy sobie w życiu.
Gdy się śmiejemy, żartujemy, łatwiej nam akceptować różne swoje braki, słabości, i przeszkody zewnętrzne, jakie stawia przed nami życie. Oczywiście nie możemy śmiać się cały czas, bo nie chodzi też o to, aby dystansować się od problemów i udawać że ich nie ma. Świadomie rozwiązujmy swoje trudności. Ale poczucie humoru może nam pomóc realnie patrzeć na świat i widzieć rzeczy takimi, jakie są, ustawiać właściwą hierarchię wartości…
Zresztą ta porada (od nas i świetnej ilustratorki-Marty Frej) wcale nie jest tylko żartem.
Warto docenić i zaprzyjaźnić się z leniuszkiem w sobie, warto zintegrować tę swoją część, zwaną w psychologii cieniem, ciemną i słabą stroną. Wtedy łatwiej ci będzie realizować swoje cele, nie będziesz sabotować własnych działań.
Przecież są takie dni, kiedy potrzebujesz się zresetować, odpocząć i nic nie robić. Naprawdę NIC. Nie tylko w wakacje i od święta. Czasem czujemy się gorzej i mamy do tego prawo.
Nie poganiaj się, nie dręcz, nie strasz, nie zawstydzaj. Pozwól sobie zwolnić i odpocząć, pozwól sobie na błąd. Twoja bezradna, słabsza strona też potrzebuje być ważna i wysłuchana. Słuchaj swoich potrzeb, nie ignoruj uczuć.
Traktuj siebie w taki sposób, jak chciałbyś być traktowany przez dobrego przyjaciela, mądrego szefa, troskliwego rodzica.
Jeśli siebie straszysz, karzesz za popełnione błędy, dręczysz za porażki, stawiasz sobie wygórowane wymagania, skupiasz na słabościach…
to sam podważasz poczucie własnej wartości, obniżasz swój nastrój, odbierasz sobie energię do działania i realizowania swoich celów.
Dobrego weekendu! Spokojnych ferii!
(dyżurujemy w Strefie Zmiany też w czasie ferii. Odzywajcie się, jeśli potrzebujecie)
Młody tata, mimo wielu obaw, chce być obecny od początku w życiu swojego dziecka. Jest ważny, uczy wzorów, daje wsparcie. Zobacz film, jak radzą sobie współcześni ojcowie.
http://pytanienasniadanie.tvp.pl/20379493/czy-pojawienie-sie-dziecka-zmienia-mezczyzne
Co każdy ekstrawertyczny pracownik powinien wiedzieć o introwertykach
Introwertycy:
– potrzebują spokoju, żeby się skupić
– troszczą się o swoja pracę i miejsce pracy
– mogą mieć problemy z porozumiewaniem się
– mogą wiedzieć więcej niż mówią
– mogą się wydawać małomówni i pełni rezerwy
– muszą być pytani o pomysły i opinie ( zazwyczaj sami z siebie ich nie wypowiadają)
– lubią pracować nad dłuższymi, skomplikowanymi zadaniami i potrafią skupiać się na szczegółach
– muszą dokładnie zrozumieć, dlaczego mają coś zrobić
– nie lubią kiedy inni wtrącają się i przerywają im
– potrzebują czasu na przemyślenie i zastanowienie się, zanim zaczną działać
– lubią pracować sami
– mogą niechętnie podchodzić do delegowania zadań
– wolą przebywać w swoim biurze lub boksie, zamiast udzielać się towarzysko
– nie lubią ściągać na siebie uwagi
– dobrze pracują nawet bez nadzoru
– mogą mieć kłopoty z zapamiętywaniem twarzy i nazwisk
Więcej porad i strategii radzenia sobie w poradniku Marti Olsen Laney – Introwertyzm to zaleta.
Jeśli często czujesz się jak żółw w otoczeniu zajęcy, pamiętaj, ze ten typ osobowości ma także wiele mocnych stron. W naszym rozpędzonym świecie nie tylko osoby hałaśliwe i przebojowe mogą osiągnąć sukces. Postępuj zgodnie ze swoim temperamentem, a nie wbrew niemu, aby żyć dobrze.
Nie dysponujemy wieloma badaniami nad skutecznością tej formy psychoterapii, ale również badania nad efektami metod tradycyjnych pokazują, że to, co najbardziej skuteczne w procesie psychoterapii, nie jest zależne od szkoły czy metody.
Są to elementy wspólne, które dają najsilniejsze działanie leczące: relacja terapeutyczna, przymierze terapeutyczne, czyli siła związku pacjenta z terapeutą, empatia terapeuty, jego spójność, autentyczność i radzenie sobie z przeciwprzeniesieniem, zgodność co do zamierzonych celów terapii, wsparcie, informacje zwrotne od pacjenta na temat skuteczności terapii i oceny terapeuty.
Wszystkie te warunki – pomocne i przyczyniające się do skuteczności procesu terapii – mogą być również spełnione przez Skype’a. Możemy śmiało integrować metody, które są dorobkiem wielu szkół psychoterapii, i łączyć je świadomie w zależności od potrzeb i z korzyścią dla pacjenta.
Pewne poruszenie w środowisku terapeutów wzbudziła wypowiedź dr Marthy Stark na konferencji „Integracja w psychoterapii”, która odbyła się w czerwcu ubiegłego roku w Warszawie.
Martha Stark jest psychiatrą i doświadczoną psychoterapeutką praktykującą w USA. Wykłada psychiatrię na Harvardzkim Uniwersytecie Medycznym oraz w Ośrodku Studiów Psychoanalitycznych przy Massachusetts General Hospital. Należy do kadry Bostońskiego Instytutu Psychoanalitycznego i Instytutu Psychoanalizy w Massachusetts, niewątpliwie jest uznanym autorytetem w dziedzinie psychoterapii również w Polsce.
Otóż dr Stark potwierdziła w wykładzie na konferencji, że od wielu lat pracuje z pacjentami za pomocą komunikatora Skype, a z niektórymi z nich nigdy nie spotkała się osobiście w gabinecie, choć zdarzało się, że mieszkali na sąsiedniej ulicy! Terapia działała, a ustalane cele były osiągane również bez konieczności osobistych wizyt.
Potwierdzają to wyniki badań przedstawione przez prof. Azy Baraka i współpracowników z Uniwersytetu w Hajfie. Przeanalizowali oni różne metody stosowane w psychoterapiach prowadzonych przez internet. Zdaniem badaczy zarówno tradycyjne metody leczenia różnych problemów klinicznych (lęk, stres), jak i leczenie on-line pozostają równie skuteczne. W obu grupach pacjentów – tych leczonych metodą tradycyjną, w gabinecie, i tych leczonych on-line – wskaźniki depresji znacząco spadły.
Przedstawiciele obu grup byli w podobnym stopniu zadowoleni z leczenia i działań terapeutów. Kontakt z psychologiem był uznawany za osobisty przez 96 procent członków grupy „on-line’owej” i 91 procent osób z grupy konwencjonalnej. Pacjenci internetowi intensywnie korzystali z korespondencji z terapeutą – wracali często zarówno do listów od psychologów, jak i do swoich notatek i zadań.
Również Lawrence J. Murphy i Paul Parnass w badaniu „Satysfakcja klienta i porównanie wyników terapii on-line i twarzą w twarz” nie zauważyli różnic między wynikami klientów odbywających terapię on-line a wynikami klientów terapii face-to-face, niezależnie od wieku i płci pacjenta. Zdaniem autorów badań nad skutecznością terapii on-line współczesna psychoterapia powinna przyjąć nowe, innowacyjne narzędzia, aby jeszcze lepiej spełniać potrzeby i wymagania pacjentów.
Zdaniem terapeuty:
„Podczas sesji via Skype pracuję z pacjentami, z którymi nawiązuję, podobnie jak w gabinecie, normalną relację terapeutyczną. Bardzo ważna jest jakość połączenia oraz warunki, w jakich pracujemy. Zarówno terapeuta, jak i pacjent potrzebują ciszy i intymności. Dzięki kamerze widzę reakcje pacjentów oraz pojawiające się emocje. Sesje odbywają się standardowo raz w tygodniu i trwają tyle samo czasu co w gabinecie. Moje doświadczenia pokazują, że pacjenci, z którymi pracuję poprzez Skype’a, są często bardzo zmotywowani do zmiany i szybko osiągają pożądane efekty.”
Karolina Solecka-Rzytka, ośrodek Strefa Zmiany
Zdaniem klienta:
„Mieszkam za granicą i nie mam dostępu do polskojęzycznego terapeuty, a po angielsku jeszcze ciężej mi wydusić coś z siebie niż po polsku. Myślę, że w podobnej sytuacji mogą być ludzie z małych miejscowości. Łatwo się mówi mieszkającym w dużych miastach o kontakcie bezpośrednim… Pewnie mieszkając w Polsce, wybrałbym wizytę osobistą u psychoterapeuty, ale w mojej sytuacji nie widzę innego wyjścia jak komunikator!:
anonimowy komentarz na blogu www.psychika.net
cały artykuł można znaleźć w magazynie „Charaktery”
Oferta terapii przez Skype dostępna w naszym ośrodku. Psychoterapeuci – zobacz w zakładce Zespół, na stronie www.strefazmiany.pl
Monika Naumowska
Karolina Solecka
Marcin Król
Justyna Waś
Magdalena Guzik
ZAPRASZAMY!
Warsztaty Adriany Klos z asertywności były dla mnie bardzo inspirujące. Uważam to za ogromną wartość, że mogliśmy w takim gronie, pod kierunkiem p. Ady, porozmawiać o trudnych sytuacjach, które spotykają nas na co dzień, i poćwiczyć nowe, bardziej asertywne zachowania. Cieszę się, że mogłam wziąć udział w tym szkoleniu! Przydatny jest również skrypt, pełen ważnych wskazówek:) Dziekuję i polecam innym. Maria, lat 29, właścicielka firmy PR
Często mamy wrażenie, że utknęliśmy w miejscu, że trudno nam osiągać swoje cele, awansować i rywalizować z innymi na rynku pracy, stawiać granice. Coś nas blokuje, trzyma w miejscu, nie pozwala ruszyć do przodu i sięgać po marzenia. Nie możemy dokończyć zaczętych spraw, w nieskończoność odkładamy ważne dla nas plany. Zgadzamy się na sytuacje, które nam wcale nie pasują lub nie mówimy tego, co jest dla nas ważne.
Warsztat przeznaczony jest dla osób, które chcą:
Celem warsztatów jest nabycie umiejętności asertywnego zachowania, które pomaga lepiej sobie radzić w trudnych sytuacjach, realizowaniu zadań życiowych i świadomym kształtowaniu relacji z otoczeniem. Podczas warsztatów dowiesz się:
Zagadnienia poruszane podczas warsztatów:
Warsztaty poprowadzi Adriana Klos, psycholog i psychoterapeutka z ośrodka Strefa Zmiany, autorka wielu artykułów m.in. w Rzeczpospolitej, Wirtualnej Polsce czy Polityce a także w magazynach psychologicznych Sens i Charaktery. Autorka popularnego warsztatu dla magazynu Charaktery – „Oswoić stres, odzyskać spokój”. Realizowała projekty dla m. in. Lux Medu i Banku BPH. Na co dzień prowadzi na Muranowie własny Ośrodek Psychoterapii i Rozwoju „Strefa Zmiany”, a w nim konsultacje psychologiczne oraz psychoterapię indywidualną osób dorosłych, terapię grupową oraz par.
Warsztat otwiera cykl warsztatów, które będą się odbywać raz w miesiącu.
Data: 21 marca 2015 r. godz. 9.30-13.30
Koszt warsztatu: 80 zł/spotkanie
Miejsce: warsztat odbędzie się w sąsiedztwie „Strefy Zmiany”, u naszych sąsiadów ze „Stacji Muranów”, ul. Gen. Andersa 13
zajrzyj też na stronę
Dobra mina do złej gry? To bardzo często słuszna strategia. Ale warto pamiętać, że nic tak skutecznie nie oddala od szczęścia jak jego udawanie. Zwłaszcza przed samą sobą Monika w rozmowach z przyjaciółkami tak przedstawia swoje życie: z Rafałem (to jej partner) – cudownie. Dzieci go uwielbiają. Problemy z jego córką? Żadnych. Finansowo? Znakomicie. Z kolei Ewa ma w swoim słowniku tylko dwa słowa: „szczęście” i „radość”. Szczególnie często sięga po nie na Facebooku, gdzie wrzuca swoje zdjęcia z mężem. A w każdy poniedziałek „oznacza się” na warszawskim lotnisku Chopina. „W drodze do Londynu” – podpisuje. I jeszcze: „I love my job”. Natalia najchętniej na facebookowej tablicy zamieszcza zdjęcia z egzotycznych podróży i restauracji. Izrael, Wyspy Kanaryjskie, Portugalia, ostrygi, małże, langusty. Wiadomo, artystka, w dodatku ma bogatego męża, może żyć jak w bajce. Prawda jednak jest taka, że Natalia, z zawodu graficzka, właściwie nie ma pracy. Siebie i synka utrzymuje z dorywczych zajęć. Ma ich zresztą coraz mniej, bo kto chciałby zatrudnić dziewczynę, która na każdym kroku pokazuje, że jest za dobra, by robić to, co robi…?! Mąż też nie był dla niej wystarczająco dobry. Rozstali się przed rokiem. A zdjęcia z wakacji pochodzą sprzed czterech lat, kiedy w jej branży nie trzeba było nawet specjalnie się trudzić, a pieniądze wpadały do portfela same. Na obrazie Moniki pod tytułem „szczęście” też widać rysę. Jej przyjaciółki widzą przecież podczas każdego towarzyskiego spotkania, jak Rafał się upija, a potem staje się wobec niej obcesowy, arogancki. Znają też jego córkę, rozpieszczoną nastolatkę, która lekceważy partnerkę swojego ojca. Jeśli chodzi o pieniądze – na dom zarabia ona. A firma, którą prowadzi, ostatnio przynosi straty (o czym zresztą bez oporów opowiada Rafał). A Ewa? Rok temu odkryła romans męża. Wyjeżdża, bo tak jest prościej: atmosfera w domu jest nie do zniesienia. Ale o rozstaniu nawet nie myśli. Co do pracy – wcale jej nie kocha, bo od dawna ma konflikt z szefową, a w powietrzu wisi groźba redukcji.
Nieustannie balansujemy między „ja” idealnym (czyli tym, jacy chcielibyśmy być) a „ja” realnym (kim naprawdę jesteśmy). Większość z nas ma tego świadomość. Znamy swoje plusy i minusy, umiemy ocenić: to mi wychodzi dobrze, to źle, to chcę poprawić, tu odpuszczam. Ale są i tacy, którzy zatracają się w wyidealizowanej wizji siebie samych. Za nic nie chcą skonfrontować się z realiami. Nie przyjmują ich do wiadomości. I wciąż udają, że w ich życiu wszystko jest idealnie. – Autoprezentacja do pewnego stopnia jest naturalna – mówi profesor Irena Dzwonkowska, psycholog społeczny z Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej w Katowicach. – Po pierwsze: to rodzaj mechanizmu obronnego. Dziś utrzymujemy relacje, przynajmniej pozorne, z wieloma osobami. Trudno każdej z nich zwierzać się z problemów, lęków i niepewności. To by było zresztą szkodliwe dla nas samych. Po drugie: ludzie lgną do szczęśliwych, pewnych siebie osób. Dlatego chcemy tacy być. A badania wyraźnie pokazują, że im bardziej jesteśmy postrzegani przez innych jako szczęśliwi, poukładani ludzie sukcesu, tym bardziej sami tak się czujemy. Ale czym innym jest umiejętność szukania dobrych stron w życiu, a czym innym trwanie w iluzji. To pierwsze daje nam poczucie samokontroli, drugie zabiera energię, osłabia i nie pozwala na autorefleksję, a co za tym idzie – na zmianę.
Do gabinetu Adriany Klos, psychoterapeutki z ośrodka Strefa Zmiany w Warszawie, przychodzi dużo kobiet z ułożonym życiem. Pozornie. – „Nie potrafię porozumieć się z szefem. Tylko to jest moim problemem” – mówią na wstępie. A potem okazuje się, że szef to wierzchołek góry lodowej – opowiada Adriana Klos. – Bo jest nieudane małżeństwo, o którym słyszałam, że jest „fantastyczne”, problemy z dziećmi. Cały artykuł czytaj tu.
Jak radzić sobie z depresją? czy farmakoterapia, czy raczej rozmowy z terapeutą? – posłuchaj nagrania w Polskim Radiu.