Motywacja do długotrwałej walki z chorobą jest niezbędna, aby móc znieść wszystkie niewygody, ograniczenia. W wielu chorobach to właśnie zaangażowanie pacjenta, przyjęcie odpowiedzialności za proces leczenia i współpraca z lekarzami zwiększa prawdopodobieństwo wyleczenia. Choroba jest zawsze dużym stresem, obciążeniem i wyzwala różne emocje, oprócz chęci powrotu do zdrowia, pojawia się beznadzieja, zniechęcenie czy zwyczajne zmęczenie leczeniem.
Główną motywacją jest odzyskanie zdrowia i powrót do obecnie ograniczanych przez chorobę aktywności, do życia na miarę swoich potrzeb i możliwości. Wiara w korzyści wynikające z podjętych działań takich jak wizyty u lekarzy, przyjmowanie leków, zmiana sposobu życia czy odżywiania się jest dużym źródłem siły. Warto zwracać uwagę na nawet najmniejsze osiągnięcia, zmiany na lepsze. Najczęściej w chorobach wymagających długotrwałego leczenia trzeba poczekać na pierwsze efekty przynoszące ulgę, dlatego nie należy zniechęcać się, jeśli ból nie ustępuje, czy nie widać poprawy przez pewien czas. W tym okresie dużym wsparciem może być rodzina, bliscy, którzy pomogą w organizacji dnia, zabiegów i posłużą ramieniem, aby móc się wypłakać. Czasami powiedzą takie słowa, które pomogą się zmobilizować. Nie należy skupiać się zbytnio na objawach, bo wtedy najczęściej wydają się być bardziej dokuczliwe i nie pozwalają o sobie zapomnieć.
Również opieranie się na przykładach innych osób, które zwyciężyły z chorobą albo z nią walczą dodatkowo wzmacnia chorego w jego własnej walce o samego siebie.
